"အိပ္မေနနဲ႔သူငယ္ခ်င္"

"အိပ္မေနနဲ႔သူငယ္ခ်င္"
ငါတို႔ဗမာျပည္
အာဏာရူးႀကီးမ်ား
ျဖက္ဆီးလို႔ေနၿပီ
ဒါကိုမင္းလဲ အသိိ
ငါလည္း အသိ
ကမာၻကေတာင္ သိေနၿပီ
ဒို႔ အေရး
ဒို႔ ေၾကြးမွေတာ္မည္
ဒို႔ အလံ
ဒို႔ လႊင္႔မွ အမ်ိဳးျမင္႔တဲ႔
ဗမာျပည္လို႔
ကမာၻမွာတြင္ခဲ႔ေပမည္
ဗမာ႔ ရာဇဝင္မရိုင္းရေအာင္
အာဏာမွိဳင္းထ တဲ႔
စစ္ဘီလူးေတြကို
ေမာင္းထုတ္ဖို႔
အိပ္မေနနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေရ႕
ေဒါင္းတစ္အုပ္နဲ႔ အတူ
ဒို႔ လည္းတိိုက္ၾကမယ္.....။

ရြာသားေလး

သူငယ္ခ်င္း

သူငယ္ခ်င္း...ဆိုတာ
ဟင္းလင္းျပင္ ႏွလံုးသားမွာ
ရင္ခုန္သံ ထပ္တူက်
ခံစားခ်က္ မွ်ေ၀ေနၾကသူေတြ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ...
ဘာသာလူမ်ိဳးအတၱမာနနဲ႕
အစဥ္အလာကိုဆြဲထုတ္
တြဲလက္ေတြၿမဲၿမဲ ဆုပ္ထားရင္း
ျဖဴစင္တဲ့ခြန္အားနဲ႕
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးက်စ္သူေတြ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ...
သဘာ၀စစ္သူၾကီးေၾကာင့္
သကၠရာဇ္ေတြေၾကြ
ပ်ိဳျမစ္ျခင္းတို႕ အက်ဥ္းက်
အင္ပါယာရဲ႕မိဖုရားဘ၀ရလည္း
မေမ႕ရက္သူေတြ
သူငယ္ခ်င္းေရ...
အဲ့ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႕
တူညီတဲ့ရည္မွန္းခ်က္အတြက္
လြတ္လပ္စြာကြဲျပားရင္း
ကံၾကမၼာေလွကား ထစ္ေတြကို
ၾကိဳက္သလိုျခယ္လွယ္ၾကမယ္
ဆံုမွတ္မွာစုဖို႕
တိမ္ေတာက္တဲ့ဆည္းဆာကိုေရြး
ဖုန္တက္ေနတဲ့အိမ္မက္ကို
ျပန္ေဆးရင္း
`သူငယ္ခ်င္း´ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရကို
ႏွလံုးသားနဲ႕ဖြဲ႔ၾကမယ္.....

။။။။သား ရဟန္း မွ အေမသို႔ ။။။။

ရန္မျဖစ္ စကားမမ်ား
ေက်ာင္းကို မွန္မွန္တက္
စာကုိ ေကာင္းေကာင္းသင္
ပညာရွင္ျဖစ္ေအာင္ သားက်ိဳးစား
အေမ႔ ဆီကိုအေရာက္ျပန္
ကိုယ္႔ရပ္ရြာမွာ တာဝန္ထမ္း
သားရဟန္းမို႔ အေမဆို....၊

ဒါေပမဲ႔ အေမ.................
စက္တင္ဘာ ၾကမၼာဆိုးရယ္က
သားအျပန္လမ္းကို ဟန္႔တား
သာသနာကိုပါေစာ္ကား
လူရမ္းကားမ်ားရဲ ႔ ရက္စက္ဟန္
ကမာၻ႔အလယ္မွာအံ႔မခန္း
သားအျပန္လမ္းက ဘယ္လန္းဆန္းပါ႔ မလဲ အေမ၊
သာသနာ႔ နယ္ပယ္
ကမာၻ႔အလယ္မွာထည္ဝါေအာင္
မစြမ္းေဆာင္နိုင္ေပမဲ႔
သမိုင္းမွာအေၾကြးမတင္
ေပးတဲ႔တာဝန္ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္း
အျပန္လမ္းကို ခဏေမ႔
ဘဝတေကြ႔ မွာအေမ႔ဆီ သားျပန္လာခ်င္ေပမဲ႔..
အေမ...ဝမ္းမနည္းပါနဲ႔
ျပည္ျမန္မာထည္ဝါတဲ႔တေန႔
အေမ နဲ႔ သား ျပန္ေတြရမွာပါ..အေမ။။
ရွမ္ေႏွာင္း(ေရႊဝါေရာင္)

ၾကခတ္၀ိုင္း ႏွင့္ ငါတို႔ရဲ့ဘ၀ အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း

“လိုက္ဆို ------ ဒါဟာ စာသင္တိုက္ ေဆးရံုမဟုတ္ဘူး”
ဒီကာရန္မဲ့ စာပိုဒ္ေလးရဲ့ ကေလာင္ရွင္ႀကီးကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက ရက္စက္ၾကမ္း ၾကဳတ္မႈ မွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ စနစ္ၿပိဳင္ျဖစ္ေနတဲ့ ဗုဒၶသာသနာ့ အာဏာ႐ွင္ႀကီးတဆူျဖစ္တဲ့ ပဲခူးၿမိဳ႕က ၾကခတ္၀ိုင္း ဆရာေတာ္ႀကီးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကာရန္ မဲ့ စာပိုဒ္ေတြကို ညေနခင္း ဘုရား၀တ္ျပဳအၿပီး ဆရာေတာ္က ေရွ႕ကတိုင္ေပး သံဃာေတာ္မ်ားက ေနာက္ကလို္က္ဆိုနဲ႔ သူရဲ့အႀကံျပဳခ်က္ေတြကို စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ မပါသည္ျဖစ္ေစ လိုက္ဆိုၿပီး ေထာက္ခံ ေနခဲ့ၾကရတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ ယေန႔ ႀကံ့ ဖႊံ႔အဖႊဲ႔က ဦးေဆာင္ က်င္းပေနတဲ့ ျပည္သူလူထုေထာက္ခံပြဲဆိုတာေတြကေတာ့ ရိုးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ရိုးေနတဲ့ ဒီစနစ္ ဆိုးႀကီးကို ႀကံ့ ဖႊံ႕အဖႊဲ႕က ဆက္လက္ အေကာင္ထည္ေဖာ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ၾကခတ္၀ိုင္း ဆရာေတာ္ဟာ ႀကံ ဖႊံ႕အဖႊဲ႕ႀကီးရဲ့ အႀကံေပးအရာရွိမ်ား ျဖစ္ေနေရာ့သလားဘဲ။

1994 -ခုႏွစ္ေလာက္က ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕က ေရႊက်င္သာသနာပိုင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၾကခတ္၀ိုင္းေက်ာင္းတိုက္ကို ၾကြလာေတာ္မူလို႔ သံဃာေတာ္မ်ားက ၀တၳဳေငြမ်ားစုၿပီး ကန္ေတာ့ ၾကရာ ကန္ေတာ့ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက စာသင္သားသံဃာေတြကလွဴ ဒါန္းတဲ့ အဲဒီ ၀တၳဳေငြေတြကို သံဃာေတာ္မ်ားအား ျပန္လည္လွဴဒါန္းပါ၏ ဆိုၿပီး ၾကခတ္၀ိုင္း ဆရာေတာ္ရဲ့ လက္ထဲမွာ အပ္ထားခဲ့တယ္၊ ေရႊက်င္သာသနာပိုင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ျပန္ၾကြသြားၿပီးလို႔ ညေနခင္း ဘုရား၀တ္ျပဳၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ၄င္း၀တၳဳေငြေတြကို ေက်ာင္းတိုက္အတြက္ အသံုးျပဳဖို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ့ ေထာက္ခံမႈကို သာဓုသံုးႀကိမ္အေခၚခိုင္းၿပီး အတည္ျပဳ သြားပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီေန႔က ျမင္ရခဲလွတဲ့ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ့ အျပံဳးမ်က္ႏွာကိုလည္း ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိပါေသးေတာ့တယ္။

ၾကခတ္၀ိုင္းေက်ာင္းတိုက္ရဲ့ စည္ကမ္းအရ မနက္ငါးနာရီ ထိုးတာနဲ႔ အေဆာင္ဘုန္းႀကီးေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းကို လမ္းေၾကာင္းသံုးခုနဲ႔ ဆြမ္းခံထြက္ၾကရပါတယ္၊ မိုးတြင္းကာလေတြ မွာဆိုရင္ ဒူးဆက္ ေပါင္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ မိုးထဲေရထဲေတြမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဆြမ္းခံသြားေန ၾကရေတာ့ အေသြးအသားနဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ ၾကာၾကာဘယ္ဒဏ္ခံႏိုင္ပါ႔မလဲ၊ ဖ်ားၾက နာၾကသူေတြ တိုးလာေတာ့တာေပါ့၊ အဲဒီလို ဖ်ားနာသူေတြ တိုးပြါးလာခ်ိန္မွာ သံဃာေတာ္အမ်ား ဆရာေတာ္ ေနာက္ကေန လိုက္ဆိုေနခဲ့ၾကရတာကေတာ့ အစမွာေဖာ္ျပခဲ့သလို “ဒါဟာ စာသင္တို္က္ ေဆးရံုမဟုတ္ဘူး” စတဲ့ စာပိုဒ္မ်ိဳးေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဖ်ားနာေနလို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ သက္ေတာင့္ သက္သာ အနားယူရလိမ့္မယ္ေတာ့ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ႔ ၊ သက္ဆိုင္ရာစာခ်ဘုန္းႀကီးေတြရဲ့ အထံမွာ အနားယူခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ၾကရပါေသးတယ္၊ ေလွ်ာက္လႊာတစ္ခါတင္ရဲ့ သက္တမ္းကေတာ့ ၇-ရက္မွ်သာ ၊ ေက်ာင္းတိုက္ထဲမွာ ေဆးေက်ာင္း ဆိုတာေတာ့ ရွိပါရဲ့ ၊ ဒါေပမဲ့ ဂြမ္းလိပ္ကုိပင္ ၀ယ္သံုးရတဲ့ နအဖ ေဆးရုံေတြလိုဘဲ ေဆးကမရိွ ေလေတာ့ ျပင္ပေဆးခန္းေတြကိုဘဲ သြားၾကရတာေပါ့၊ အလွဴ ခံဌာနကိုၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ေဆးပေဒသာပင္ , ဆြမ္းပေဒသာပင္ , မီးပေဒသာပင္ , ပညာေရးပေဒသာပင္ စတဲ့စတဲ့ ပေဒသာပင္ေတြက ကမၻာ့ေျမျပင္မွာေပါက္သမွ် သစ္ပင္ရဲ့နာမည္ေတြကပင္ အ႐ွဳံးေပးရမေလာက္ ပါဘဲ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အသီးသီးေပမဲ့ သံဃာေတာ္အမ်ား သံုးေဆာင္ခြင့္မ႐ွိတဲ့ တခုတည္း ေသာ ဘဏ္ပေဒသာပင္ႀကီးသာ ျဖစ္သြားခဲ့ေတာ့တာပါ၊

တခါမွာေတာ့ စာေရးသူေနတဲ့ အေဆာင္အနီးက ေက်ာင္းေဆာင္ တစ္ေဆာင္ကဘဲ ကိုရင္ တစ္ပါး က်န္းမာေရးမေကာင္းျဖစ္ရာ ေဆးကုစရာ၀တၳဳေငြကမ႐ွိ မိဘေတြကလည္း အင္မတန္ ခရီးေ၀းကြာလွတဲ့ ႐ွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ေတာရြာ တေနရာက ၊ တေန႔ က်န္းမာေရးျပန္ ေကာင္းလာႏိုးႏိုးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ၾကေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အသက္႐ွဴေတြၾကပ္လာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေငြစုၿပီး ပဲခူးေဆး႐ုံႀကီးကိုသြားျပၾကတဲ့အခါ အေျဖကေနာက္ၾကသြားခဲ့ၿပီတဲ့ေလ ၊ ေရာဂါကေတာ့ အသဲေရာင္အသား၀ါ ၊ အဲဒီေရာဂါနဲ႔ဘဲ ေဆးရံုကိုေရာက္ၿပီးလို႔ ၇-ရက္ေျမာက္ေန႔ မွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြား႐ွာတယ္၊ လူအသက္တစ္ေခ်ာင္းကို တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ ေမတၱာ က႐ုဏာ ႀကီးမားတဲ့ ဆရာသမားေတြရဲ့ အရိပ္အာ၀ါသကိုမ်ား ခိုလွံဳခြင့္ ရခဲ့ပါလွ်င္ အခုလို အေႄကြေစာျခင္မွ ေစာပါလိမ့္မယ္၊ အခုေတာ့လည္း အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္စတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးေတြက လူတန္ဖိုးႏွင့္ အၾကင္နာ ေမတၱာ က႐ုဏာေတြေခါင္းပါးတဲ့ အာဏာရွင္ေထာင္မွဴးေတြရဲ့ လက္ေအာက္မွာ ေထာင္၀င္စာ လာေတြ႕မယ့္သူ မ႐ွိတဲ့ အက်ဥ္းသားတို႔ရဲ့ဘ၀လို ၾကခတ္၀ိုင္း ဆိုတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးထဲက စာသင္သား အက်ဥ္းသားတို႔ရဲ့ဘ၀ဟာ ျပန္စဥ္းစားမိရင္ ရင္နာဖို႔တိုင္ ေကာင္းပါတယ္၊ သံဃာေတာ္အမ်ားစုကေတာ့ အာဏာ႐ွင္ ေထာင္မႈးႀကီးရဲ့ လ်က္လွ်ဴ မွဳေၾကာင့္ ယခုလိုျဖစ္သြားရတယ္ဆိုတာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ႐ံုမွတပါး ဘာမွမတတ္ ႏိုင္႐ွာၾကေခ် ၊ သြားေလသူ သားကိုရင္ရဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို မိဘေတြ ေနာက္ဆံုးဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရေအာင္ စီစဥ္ေပးေလာက္ပါရဲ့လို႔ ဘ၀တူသံဃာေတာ္မ်ားက ေမွ်ာလင့္ေနခဲ့မိၾကတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း အာဏာ႐ွင္ႀကီးရဲ့ ႏွလံုးသားကေတာ့ မာလွ်က္ပါဘဲ ။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ့ေန႔မွာဘဲ မီးဖိုေဆာင္ထဲက ထင္းေခ်ာင္းနဲ ကားဂိုေဒါင္ထဲက ဓာတ္ဆီကိုယူၿပီး သုႆာန္တစ္ခုမွာ မီးသၿဂၤဳိဟ္လိုက္ပါေတာ့ တယ္၊ မိမိရဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ေလးကိုေတာင္ တခဏတာမွ် ေခါင္းခ်ခြင့္မရ႐ွာေလေတာ့တဲ့ဘ၀ ၊ ပ်ံလြန္ေတာ္ၿပီး ၇-ရက္ေျမာက္ေရာက္မွ သားကိုရင္ရဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္လိုေဇာႏွင့္ ခရီးၾကမ္းကို အေျပးႏွင္ရင္းေရာက္လာၾကတဲ့ မိဘႏွစ္ပါး အတြက္ကေတာ့ သားကိုရင္ရဲ့မ်က္ႏွာေလးကို မျမင္ရေတာ့ဘဲ စာသင္သားသံဃာေတာ္မ်ားက ၀တၳဳေငြေလးေတြစုၿပီး က်င္းပတဲ့ ရက္လည္ပြဲ ေလးကိုသာ ေသာကမ်က္ရည္ၾကားထဲက မႈန္၀ါးစြာနဲ႔ဘဲ ေတြ႕ျမင္ခြင့္ရသြားၾကပါေတာ့တယ္၊ သားကိုရင္စားဖို႔ ယူေဆာင္လာတဲ့ မုန္႔ဖက္ထုပ္ေလးေတြလည္း အခုေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္သြား ခဲ့ရ႐ွာၿပီေပါ႕ ၊ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ေတြႀကံဳရတဲ့အျဖစ္အျပက္ မ်ားစြာထဲက ျပ႐ုပ္ တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္၊

ယေန႔လူအမ်ားစု အစားအေသာက္ ညံ့ဖ်င္းမႈနဲ႔ပတ္သက္္ၿပီး ေျပာၾကတဲ့အခါ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးကေတာ့ မပါမျဖစ္တဲ့ အခဏ္းက႑က ပါ၀င္ေနတာကို ေတြ႕ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ၾကခတ္၀ိုင္းဆိုတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးရဲ့ စားေရး ေသာက္ေရးကလည္း ေဖၚျပပါ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးရဲ့ ဌာနခြဲမ်ားျဖစ္ေနေရာ့သလားလို႔ပါဘဲ ၊ ဆြမ္းခံကရတဲ့ ဆြမ္းနဲ႔ ဟင္းက စာခ် ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ အေဆာင္ဘုန္းႀကီးေတြအတြက္သာ လံုေလာက္တယ္ဆိုေတာ့ စာသင္သား သံဃာေတြ အတြက္ကေတာ့ ေက်ာင္းက ဆန္ေကာင္းတစ္တင္းကို ႏွစ္တင္းနဲ႔လဲထားတဲ့ တပ္မ ၇၇-က ဆန္နဲ႔ ခ်က္ထားတဲ့ထမင္း အဖတ္မပါတဲ့ ေရကဇြန္း႐ြက္ ဟင္းအေရေသာက္ င႐ုပ္သီးမႈန္႔အၾကမ္း ျဖဴးထားတဲ့ငါးပိေရ ဆိုေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္ရဲ့ ဌာနခြဲလို႔ ေျပာလိုက္တာ ကေတာ့ လြန္မယ္မထင္ပါဘူး ၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဒီဟင္းနဲ႔ ဒီထမင္းကို ၆-ပါး တစ္၀ိုင္း စားၾကရတဲ့ ဘ၀ဆိုေတာ့ ျပင္ပေထာင္၀င္စာကို ေစာင့္ေနၾကရတဲ့ ေထာင္သားေတြရဲ့ဘ၀လိုဘဲ နီးစပ္ရာပုဂၢိဳလ္ေတြက ေပးပို႔မယ့္ ငါးပိေၾကာ္တို႔ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တို႔ကို ေစာင့္ေနၾကရတဲ့ ၾကခတ္၀ိုင္း အက်ဥ္းသားတို႔ရဲ့ဘ၀ဟာ အတိတ္က၀ဋ္ေၾကြးမ်ား ပါခဲ့ေနေရာ့သလားလို႔ စဥ္းစားမိတယ္၊

ဒီထမင္း နဲ႔ ဒီဟင္းကို စားရဖို႔ကလည္း တစ္ပါးနဲ႔ တစ္ပါး ႏွစ္ေတာင့္ထြာ အကြာေ၀း အေနထားနဲ႔ တန္းစီၿပီး ဆြမ္းစားေက်ာင္း ထဲကို၀င္ရေတာ့ နာရီ၀က္ေလာက္ အခ်ိန္ယူရပါတယ္၊ တေန႔မွာေတာ့ တန္စီၿပီးသြားေနၾကရင္း ကိုရင္သံုးပါး ႏွစ္ေတာင့္ထြာထက္ ေ၀းကြာလို႔ ဆိုတဲ့ ျပစ္မႈပုဒ္မနဲ႔ အမ်ားသံဃာေတြ ဆြမ္းစားေနခ်ိန္မွာ သူတကာေတြ ၀င္ထြက္သြားလာတဲ့ ဆြမ္စားေက်ာင္း အ၀င္၀မွာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ၿပီး ေနၾကရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ျမင္ရလို႔ သုေမဓာရွင္ရေသ႔ရဲ့ ဘုရားဆုပန္ခန္းကိုပင္ ျပန္လည္သတိရ ျမင္ေယာင္မိေသးေတာ့တယ္၊ အခုလို လူဒါယကာ ဒါယကာမေတြရဲ့ ကြယ္ရာမွာ သံဃာကို သံဃာလိုမဆက္ဆံေပမဲ့ ဆြမ္းအလွဴဒါန ေတြ႐ွိတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ အၿမဲေဟာေလ့႐ွိတဲ့ တရားေတာ္ကေတာ့ “စာတလုံး ဘုရားတဆူ” တဲ့ေလ ၊ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ့ ႏွစ္လုံးသားထဲမွာ ဘုရားေဟာပိဋကတ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သံဃာေတာ္တပါး ႄကြလာရင္ ဘုရားတစ္ဆူႄကြလာတယ္မွတ္ ဆိုပါလား ၊ အဲဒီအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ စာေရးသူတို႔ ရဲ့ ဘ၀ဟာ ဘုရားေတြျဖစ္လို႔ေပါ့ ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ဘုရား ရာထူးက သိပ္ေတာ့မၿမဲလိုက္ပါဘူး၊ ဘုရားအျဖစ္ ရာထူးက ေလ်ာ့က်တဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ လူဒကာ ဒကာမေတြ ျပန္သြားၿပီးလို႔ မ်ားမၾကာမွီ ေက်ာင္းသန္႔႐ွင္းေရး လုပ္ၾကတဲ့ အခါဘဲျဖစ္ပါတယ္၊ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ရင္း ပင္ပန္းလို႔ ေခတၱမတ္တတ္ရပ္ ေနတာကိုေတြ႕တာနဲ႔ ဆဲဆိုေလ့႐ွိတာကေတာ့ “ဟိုႏြား အလုပ္မလုပ္ဘဲ ဘာလို႔ ရပ္ေနတာလဲ “ တဲ့ ၊
ဪ ၾကခတ္၀ိုင္းဆိုတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးထဲက ငါတို႔ရဲ့ဘ၀ဟာ ဘုရားျဖစ္လိုက္ ႏြားျဖစ္လိုက္ပါလား ေနာ္ ----။

ေသာတုဇနဘိကၡဳ

ျဗဟၼစိုရ္တရားႏွင့္ ယေန႔ျမန္မာျပည္

ယေန႔ျမန္မာျပည္သူေတြ ၾကားသိေနၾကရတဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားဆိုတာဟာ ျဗဟၼစရိယ ဆုိတဲ့ ပါဠိကေန ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဟၼ၀ိဟာရ တရားလို႔လည္း ေခၚပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ျဗဟၼာႀကီးေတြ က်င့္သံုးေနထိုင္တဲ့ တရား၊ တနည္းအားျဖင့္ ျဗဟၼာျပည္ကို တက္လွမ္းလုိသူေတြ အသံုးျပဳရမည့္ ေစာင္းတန္း ေလွကားေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ျဗဟၼစရိယတရား (၄) ပါးကိုပဲ သတၱ၀ါအားလံုးရဲ့ အေပၚမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ႐ွိတဲ့ အပၸမညာတရားလို႔လည္း ေခၚပါေသးတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျဗဟၼာလို႔ဆိုလိုက္ရင္ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ နတ္ျဗဟၼာေတြကိုသာ ေျပးၿပီး ျမင္္တတ္ၾကတာကေတာ့ ဓမၼတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူသားစင္စစ္ ျဖစ္လ်က္နဲ႔ ျဗဟၼာအမည္ရထိုက္သူေတြလည္း ႐ွိပါေသးတယ္။ အဲဒီသူေတြကေတာ့ မိဘႏွစ္ပါး ပါပဲ။ မိဘႏွစ္ပါးဟာ သားသမီးေတြရဲ့ အေပၚမွာ ျဗဟၼာစိုရ္တရားေတြ လႊမ္းၿခံဳေနတာျဖစ္လို႔ ျဗဟၼာလို႔ ေခၚဆိုႏိုင္တာပါ။ မိဘေတြဟာ သားသမီးနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ျဗဟၼစိုရ္ဓါတ္ အကိန္း၀ပ္ဆံုးသူေတြလို႔ဘဲ ဆိုရမွာပါ။ အဲဒီ ျဗဟၼစိုရ္ဓါတ္ ကိန္း၀ပ္ေနတဲ့ မိဘေတြကိုသာ မိဘစစ္ မိဘမွန္လို႔ ေခၚဆိုရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မိမိကိုယ္မိမိ မိဘ အမည္ခံေနသူေတြ႐ွိေနပါတယ္။ အဲဒီသူေတြကေတာ့ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ လက္႐ွိ စစ္အာဏာ႐ွင္ အစိုးရပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီစစ္အစိုးရမွာ မိဘအမည္ခံထုိက္တဲ့တရား၊ ျဗဟၼစိုရ္တရား တကယ္႐ွိပါသလားဆိုတာ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

တစ္ခါတုန္းက စားေရးသူဟာ တပ္မေတာ္ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ သူ႔ရဲ့တစ္ခ်ိန္က တပ္ထဲမွာ ဆရာႀကီးျဖစ္ခဲ့ဖူးသူထံ ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ေတာ့ (၈၀) ေက်ာ္အရြယ္မွာ႐ွိပါတယ္။ ယခုလက္႐ွိ နအဖ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို တပ္ထဲမွာ တစ္ခ်ိန္က ပညာသင္ေပးခဲ့ဘူးသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႔တာနဲ႔ အလႅာပသလႅာေျပာၾကားရင္း အတူပါလာတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းက သူ႔ဆရာ အဘိုးႀကီးကို အခုလိုစေျပာပါတယ္ "ဆရာရယ္ အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံေလာက္ ျဗဟၼစိုရ္တရား ကင္းမဲ့တဲ့ႏိုင္ငံ ဘယ္မွာမွ ႐ွိမယ္မထင္ပါဘူးဗ်ာ၊ လူေတြလည္း ဒုကၡမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳရင္ဆိုင္ေနၾကရတယ္" လို႔ေျပာေတာ့ အဖိုးႀကီးဟာ မ်က္ႏွာေတြ နီရဲလာၿပီး "ငါတို႔ႏိုင္ငံေလာက္ ျဗဟၼစိုရ္ တရား႐ွိတဲ့ႏိုင္ငံ မင္းဘယ္မွာျမင္ဖူးလဲ၊ အခုတိုင္းျပည္ဆင္းရဲေနတာဟာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က သူေတြေၾကာင့္" စသည္ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ငယ္က်ိဳးငယ္နာပါမက်န္ ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းကေတာ့ လက္႐ွိေတြ႔ၾကံဳေနရတဲ့ ပကတိအေျခအေနကို ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားဆိုတဲ့ အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းကင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ထင္ပါတယ္။ စာေရးသူဟာ တပည့္ဆရာႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုံေနတဲ့ၾကားထဲမွာ ဘာမွမေျပာပဲ နားေထာင္ေနရင္း ျဗဟၼစိုရ္တရား အ႐ွိဆံုးပါလို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ အဘိုးႀကီးရဲ့ ျဗဟၼစိုရ္ဓာတ္ ခန္းေျခာက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။

ခဏအၾကာမွာေတာ့ စားေရးသူနဲ႔ တပ္မေတာ္ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းတို႔ဟာ အဖိုးႀကီးအိမ္ကထြက္ခဲ့ၾကၿပီး အိမ္အျပန္လမ္း အေရာက္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းက စာေရးသူကို အခုလိုေျပာပါတယ္ "ဆရာရဲ့သမီးေတြက မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံုမွာ ဆရာ၀န္ေတြဆိုေတာ့ ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အခုလို စစ္အာဏာပိုင္ေတြဖက္က ကာကြယ္ေျပာတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္" လို႔ေျပာ ျပပါတယ္။ တကယ့္ေတာ့ အဲဒီအဘိုးႀကီးဟာ ျဗဟၼစိုရ္တရားဆိုတာကို ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္လိုက္တာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လုိ႔ ေၾကၿငာေနၾကတဲ့သူေတြ တကယ္ဘဲ ျဗဟၼစရိယ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ညီညြတ္ပါရဲ့လား ဆိုတာကို အဂၤါရပ္တစ္ခုခ်င္း ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ပဌမအဂၤါရပ္ကေတာ့ ေမတၱာပါပဲ၊ ေမတၱာဆိုတာဟာ ေဒါသရဲ့ဆန္႔က်င္ဘက္ အေဒါသျဖစ္ပါတယ္။ လူသားေတြရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကို ႏူးညံ့ေစႏိုင္တဲ့တရားပါ။ ကြဲျပားျခားနားလွတဲ့ ဘာသာ အယူ၀ါဒေတြထဲက တူညီတဲ့ တရားတခုကိုျပပါဆိုရင္ ေမတၱာလို႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူတန္းစား လူအလႊာမခြဲျခားဘဲ လူသားအားလံုးရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးကိုိလိုလားတဲ့ အပၸမညတရားတစ္ပါးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာဆိုတာဟာ ရာဂ တဏွာႏွင့္ ေရာေႏွာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းမဟုတ္သလို ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ိဳးေရး၊ အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာေရးညီအကို ေမာင္ႏွမစိတ္္ဓါတ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ိဳးေရး စတဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ စိတ္ဓါတ္ဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးအယူ အဆတူသူ၊ လူမ်ိဳးတူသူတို႔ရဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမစိတ္ဓာတ္ျဖစ္လို႔ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာလို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး၊ က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာတရားဆိုတာဟာ အကန္႔သတ္မ႐ွိ သတၱ၀ါအားလံုးရဲ့အေပၚမွာ မိမိနဲ႔တန္းတူ အက်ိဳးခံစားေစလိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးကိုေျပာတာပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရရင္ သားတစ္ေယာက္တည္း႐ွိတဲ့ မိခင္ဟာ အဲဒီတစ္ဦးတည္းေသာ သားကို မိမိရဲ့အသက္နဲ႔ ထပ္တူခ်စ္တဲ့စိတ္မ်ိဳးပါပဲ။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ေမတၱာရဲ့ အဂၤါရပ္ေတြကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သူတို႔မိသားစု ေကာင္းစားေရးအတြက္ သူတို႔ဘက္က ရပ္တည္ေပးသူေတြအတြက္ကိုသာ ဦးစားေပးေနတဲ့ စစ္အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" ဆိုတဲ့စကားဟာ လက္ေတြ႔အေျခအေနနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ လက္ေတြ႔မက်တဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ႐ူးေနၾကသူမ်ားသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဒုတိယအဂၤါရပ္ကေတာ့ သက္႐ွိသတၱ၀ါအားလံုးရဲ့ အေပၚမွာ ရက္စက္ၾကမ္း ၾကဳတ္ျခင္း ဟိ”သနာတရားရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ သနားၾကင္နာျခင္း က႐ုဏာ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ က႐ုဏာဆိုတာဟာ ဆင္းရဲဒုကၡၾကံဳေတြ႔ေနၾကရတဲ့ သတၱ၀ါ အားလံုးရဲ့အေပၚမွာ သနားၾကင္နာမႈျဖစ္တာကို က႐ုဏာလို႔ေခၚတာပါ။ မိမိရဲ့ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀န္းစတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အုပ္စုေလးတစ္ခုရဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြကိုသာ သနားၾကင္နာမႈျဖစ္တာမ်ိဳးကို က႐ုဏာအစစ္ရယ္လို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး။

ယခုလက္႐ွိအေျခအေနအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ နအဖ စစ္အုပ္စုနဲ႔ အေပါင္းပါ တစ္စုဟာ မိမိတို႔ရဲ့ကိုယ္ပိုင္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားေနသူေတြ ကို ဖမ္းဆီး အက်ဥ္းခ်ၿပီး လူမဆန္စြာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြနဲ႔ ျပဳမူဆက္ဆံေနတာေတြဟာ သနားက႐ုဏာကင္းမဲ့တဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း ဟိသနာတရားရဲ့ သေကၤတ ျပယုတ္ေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဘီလူးေတြရဲ့ လက္တြင္း က်ေရာက္ရမွာကို စုိးရိမ္လို႔ ေ႐ွာင္တိမ္းေနၾကရင္း လူမမယ္ ကေလးငယ္မိခင္ေတြရဲ့ သားသမီးေတြနဲ႔ ေကြကြင္းေနၾကရျခင္း ဒုကၡေ၀ဒနာေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေသာကအသံလႈိင္းေတြ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြနဲ႔ ေသကြဲ ႐ွင္ကြဲျဖစ္ေနၾကရာက ပြင့္ထြက္လာတဲ့ ပရိေဒ၀ အပူလႈိင္းလံုးသံေတြ ဘ၀ဂ္မွာညံေနတာေတြကို အၾကင္နာကင္းမဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားပိုင္႐ွင္ စစ္အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ မိသားစုအေပါင္းပါေတြက သူတို႔ကို ဘုရင္အျဖစ္ ဘိသိတ္သြန္းေလာင္းတဲ့ ေအာင္ေဇယ်တု ခ႐ုသင္းမႈတ္သံေတြလို႔မ်ား ထင္မွတ္ေနၾကေရာသလားပါဘဲ။ အခုလို ရက္စက္မႈသရဖူကို ဘုရင္စိတ္အ႐ူးထၿပီး ထီးျဖဴအျဖစ္ေဆာင္းထားသူေတြက မိဘအမည္ခံထားတာကေတာ့ ဘုရားေဟာဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြထဲက သူကေလးပါဆိုၿပီး လုယူတဲ့ ဘီလူးမရဲ့ ေဆြမ်ိဳးလက္က်န္ေတြလို႔ပင္ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။

တတိယေျမာက္ျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားကေတာ့ တစ္ပါးသူတိုးတက္ႀကီးပြါးတာ၊ ေအာင္ျမင္ေနတာေတြကို မနာလို မ႐ႈစိတ္ ဣႆာရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ မုဒိတာျဖစ္ပါတယ္။ မုဒိတာဆိုတာဟာ သူတစ္ပါးတိုးတက္ႀကီးပြါးတာ အျခံအရံ ေပါမ်ားတာစတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္တဲ့ စိတ္မ်ိဳးကိုေခၚတာ ပါ။ မိခင္တစ္ေယာက္က စကားေျပာတတ္စအရြယ္ မိမိရင္ေသြးငယ္ကေလးရဲ့ တီတီတာတာ စကားေျပာသံေလးေတြ၊ အတုျမင္ အတတ္သင္တတ္တဲ့ အမူအရာေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာ မုဒိတာစိတ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔ တူတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။

ဒါေပမယ့္ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လို႔ေျပာေနတဲ့ စစ္အုပ္စုကေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမသြားရ၊ မပူးေပါင္းရစသည္ျဖင့္ ကန္႔သတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို မနာလို မ႐ႈစိတ္ေတြနဲ႔ ဘုရားတက္ဆုေတာင္းတာကိုေတာင္ပဲ အေႏွာင့္အယွက္ေပးေန ေလေတာ့ မုဒိတာစိတ္ကိန္း၀ပ္ဖို႔ဆိုတာ မဆိုထားနဲ႔ မုဒိတာရဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုပင္ နားလည္ပံုမေပၚပါဘူး၊ ေနာက္ဆံုး သူတစ္ပါး အလွဴဒါနကို သာဓုေခၚၿပီး မုဒိတာပြါးရမည့္အစား ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုပင္ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကလွဴတဲ့ အလွဴဒါနကို လက္မခံရဘူးစသည္ျဖင့္ ပိတ္ပင္ေနေလေတာ့ နအဖ စစ္အုပ္စု ေသရင္ သာဓုမေခၚႏိုင္တဲ့ မကၽြတ္္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ ၿပိတၱာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္မွာကေတာ့ အေသခ်ာပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ နအဖ စစ္အုပ္စုကို တိုက္တြန္းခ်င္တာကေတာ့ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ တကယ္လို႔သာဓုေခၚႏိုင္တဲ့ အဆင့္ကိုမ်ားရခဲ့ရင္ က်န္ရစ္တဲ့ မိသားစုကျပဳလုပ္တဲ့ အလွဴဒါနကို သာဓုေခၚႏိုင္ဖို႔ မေသခင္ကတည္းက မုဒိတာ စိတ္ ပြါးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားၾကဖို႔ပဲ။

စတုတၳေျမာက္ျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစရိယတရားကေတာ့ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစရိယျဖစ္ ပါတယ္။ အဲဒီ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစရိယတရားဟာ အင္မတန္အဆင့္အတန္းျမင့္ တဲ့ တရားပါ။ စိတ္ဓာတ္ေလ့က်င့္မႈ ၾကံ့ခိုင္မႈမ႐ိွိသူေတြအတြက္ေတာ့ ဥေပကၡာ စိတ္ကုိပြါးမ်ားဖို႔ဆိုတာ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ ယေန႔ လူအမ်ားစုေျပာဆိုေလ့႐ွိတဲ့ ေျပာဆိုဆံုးမတာကို နားမေထာင္လို႔ ဒီကေလးကို ဥေပကၡာျပဳထားလိုက္တယ္ ဆိုတာဟာ ေဒါသစိတ္ အေျခခံေနတာမို႔ ဥေပကၡာျဗဟၼစရိယလို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး။ ဥေကၡာျဗဟၼစရိယဆိုတာဟာ ေကာင္းတဲ့ေလာကဓံ တရားေတြကို ခံစားရခ်ိန္မွာ လြန္ကဲစြာႏွက္သက္မႈမ႐ွိ၊ မေကာင္းတဲ့ ေလာကဓံတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္မွာ လည္း မေက်နပ္မႈ ေဒါသမျဖစ္ဘဲ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္နဲ႔ သင့္တင့္စြာႏွလံုး သြင္းၿပီးေတာ့ေနတာကို ဆိုလိုတာပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ေတာ့ သားသမီးေတြအရြယ္ ေရာက္လို႔ အိမ္ေထာင္ကိုယ္စီက်သြားၾကတဲ့အခါ မိဘေတြအေနနဲ႔ ေဒါသစိတ္နဲ႔ စြန္႔လႊတ္လိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ၊ သူတို႔အခ်ိန္တန္လို႔ ခြဲခြါသြားၾကတာပဲဆိုတဲ့ ေယာနိေသာမနသိကာရ အသင့္အတင့္ႏွလံုးသြင္းမႈ အေျခခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ ငါတို႔ရဲ့ ေကာင္းေၾကာင္းေတြကို ေရးမယ္၊ ငါတို႔လုပ္တာေတြကို ေထာက္ခံေျပာဆိုမယ္ဆိုရင္ အခြင့္အေရးပိုေပးလိုက္မယ္၊ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ ငါတို႔ကို ဆန္႔က်င္ေရးသားေျပာဆိုရင္ အတိုက္ခံလုပ္ရင္ေတာ့ ငါတို႔ရဲ့ ရန္သူဘဲလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ႀကီးေလးတဲ့ျပစ္ဒဏ္ေတြကုိ ခ်မွတ္မယ္၊ ရပိုင္ခြင့္ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ေတြကို ပိတ္ပင္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ယခုလက္႐ွိက်င့္သံုးေနတဲ့ အာဏာ႐ွင္စစ္အုပ္စုေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစရိယနဲ႔ လံုး၀ဆန္႔က်င္ေနတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ျမင္ၾကရမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ "တပ္မေတာ္သာ အမိ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လို႔ႀကံဳး၀ါးေနတဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုရဲ့ မိဘဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာဟာ ဘယ္ျဗဟၼစရိယေပတံနဲ႔ တိုင္းတာမလဲဆိုတာကို ေမးရပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔ နအဖ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႔ ျဗဟၼစိုရ္တရား အေျခခံတဲ့ မိဘစိတ္႐ွိခဲ့ပါရင္ မိဘတိုင္းဟာ သားသမီးေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ ဘယ္သူနဲ႔မဆို ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးႏိုင္ၾကသလို တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ မည္သူနဲ႔မဆို စစ္မွန္တဲ့ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြး အေျဖ႐ွာမႈမ်ိဳးကို လုပ္ႏိုင္ရမွာေပါ့။ အခုေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ေရ႐ွည္အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖ႐ွာရမည့္အစား ႏိုင္ငံေရးသမား အမ်ားစုကို ျပန္ေပးဆြဲၿပီး သူတို႔အာဏာထိုင္ခံုျမဲေရးအတြက္ အာထုပ္ေနေလေတာ့ ျပည္သူလူထုႀကီးကေတာ့ နအဖဆိုတဲ့ ဒုကၡသံသရာထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္နဲ႔ ေနရဦးမယ့္ပံုပါဘဲ။

နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ့ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ျပည္သူအမ်ားစုအတြင္းမွာလည္း ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရၿပီး အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြ ေခါင္းပါးလာေနေတြကို ေတြ႔ေနၾကရပါတယ္။ နအဖစစ္အုပ္စုက ေထာက္ခံအသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ သေကၤတအမွတ္တံဆိတ္ ၀တ္စံုေလး ၀တ္လိုက္တာနဲ႔ပဲ အာဏာ႐ွင္စိတ္ေတြ၀င္လာၿပီး ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ႀကီးႏိုင္ ငယ္ညွင္းစနစ္မ်ိဳးေတြ ထြန္းကားလာေနတာေၾကာင့္ နအဖ စစ္အုပ္စု သက္တမ္း႐ွည္ေလ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ ႏွလံုးသားမွ ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြ ကင္းေပ်ာက္ေလ ျဖစ္ေနဦးမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ ျဗဟၼစိုရ္ တရားေတြသာ ကင္းေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အနာဂါတ္ဟာ မေတြး၀ံ့စရာပါ။

အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ တိုက္တြန္းျခင္တာကေတာ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားရဲ့ အဓိပၸါယ္ကို သိနားလည္ေအာင္လုပ္ၿပီး လက္ေတြ႔က်င့္သံုးၾကဖို႔နဲ႔ က်င့္သံုးတဲ့အတိုင္း ျဗဟၼစိုရ္ စိတ္ဓာတ္ေတြ လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ ကိန္း၀ပ္ၾကပါေစ ေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း ဒီေဆာင္းပါးကို ဤမွ်နဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ။


ျဗဟၼစိုရ္ဓာတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမၻာတည္ေစေသာ္၀္ . . . . . . . . ..

ေသာတုဇန ဘိကၡဳ

စိတ္ဓာတ္ေတာ္လွန္ေရးမွသည္ စစ္တပ္ေတာ္လွန္ေရးသို

9th June
ယေန႕အခ်ိန္မွာ ေတာ္လွန္ေရးဆိုသည့္ အသံုးအႏႈန္းသည္ ေနရာအနံ႔မွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ၾကားေနရေသာ စကားသံျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မၿငိမ္းခ်မ္းေသးသည့္ ေဒသ ႏိုင္ငံမ်ား တိုင္းတပါး၏ လႊမ္းမိုးမႈမွ မလြတ္ေျမာက္ေသးသည့္ႏိုင္ငံမ်ား မတရားဖိႏိွပ္မႈကို ခံစားေနၾကရေသာ အရပ္ေဒသမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ယခုကဲ့ ျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း မတရား ဖိႏိွပ္ခံရမႈမွ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့သည့္ အဆံုးတြင္ ရင္ထဲ မေက်နပ္မႈမွ ေပၚထြက္လာေသာ ေပါက္ကြဲသံျဖစ္ပါသည္။
ဤေဆာင္းပါး၌ စာေရးသူအေနျဖင့္ စစ္တပ္ေတာ္လွန္ေရးဟု နိဒါန္းတည္ထားခဲ့ပါသည္၊ သို႔ေေသာ္လည္း စစ္တပ္ဟာ ေတာ္လွန္ျပစ္ရမည့္အရာလား ဟုေမးစရာျဖစ္လာပါသည္၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အတြက္ စစ္တပ္ သိုမဟုတ္ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ဟာ ႏုိုင္ငံသားမ်ား၏ ရန္သူ မဟုတ္သလို ေတာ္လွန္ ရမည့္ အရာလည္းမဟုတ္ပါေခ်၊ ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ စစ္တပ္ဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ အသက္အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ရန္အတြက္ မရိွမျဖစ္လိုအပ္ေသာ ႏိုင္ငံ၏ အဂၤါရပ္တခုလည္း ျဖစ္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဤေနရာမွာ စာေရးသူ အသံုးျပဳထားေသာ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကိုေတာ့ သတိထားဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။

တပ္မေတာ္ရဲ့ ဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူရဲ့တပ္မေတာ္ကို ျပည္သူကိုအလုပ္ေကၽြးျပဳဖို႔ တိုင္းျပည္ရဲ့ ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္ေစဖို႔ တည္ေထာင္ထားခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလို မူလရည္မွန္ခ်က္ လမ္းစဥ္က ေသြဖယ္ၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး အတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္ေစတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာ စစ္တပ္မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ျပစ္ရမဲ့ စစ္တပ္မ်ိဳးျဖစ္သြားမွာပါ။ သိုေသာ္လည္း စစ္တပ္ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သကဲ့သို႔ စစ္သားေကာင္းေတြလည္း မ်ားစြာမွရွိေနလိမ္႔အံုးမည္ကေတာ့ ယံုမွားစရာမရွိပါ။ အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါအရ ကိုယ္က်ိဳးရွာ လက္တစ္ဆုပ္စာ အုပ္စုတစ္စုရဲ့ လက္ထဲမွာ မီးခဲျပာဖံုးျဖစ္ေနၾကရရွာတာပါ။ အာဏာယစ္မူးၿပီး အာဏာကိုမွ ဖက္တြယ္ေနၾကတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ အာဏာရူးေတြေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တည္ေထာင္ထားခဲ့ေသာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးမွာ ျပည္သူအမ်ားရဲ့တံေထြးခြက္ထဲ ေမ်ာေနၾကရရွာပါၿပီ။ တခ်ိန္က ျပည္သူခ်စ္တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ အာဏာရူး အုပ္စုတစ္စုရဲ့ အသံုးခ်ခံရမႈေၾကာင့္ ျပည္သူအတြက္ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ျပည္သူအမ်ားစုႀကီးမွာလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အုပ္စိုးလာခဲ့ေသာ စစ္အုပ္စုရဲ့ စနစ္ဆိုးေမြေၾကာင့္ ျပည္သူေတြပါ စိတ္ဓာတ္ေရးရာပ်က္ျပားၿပီး ယခုဆိုလွ်င္ ျပည္သူေတြ အခ်င္းခ်င္းပင္ ရိုက္သတ္တဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္တြန္းပို႔ခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္ေတာ္လွန္ျပစ္ရမဲ့ စစ္တပ္ဆိုသည္မွာ တိုင္းျပည္ကိုစနစ္ဆိုးေမြမ်ား ရိုက္သြင္းေပးေသာ စစ္တပ္မ်ိဳးကိုဆိုလိုတာပါ။

လူရယ္လို႔ျဖစ္လာပါက တစ္ပါးသူရဲ့ လမ္းလြဲသို႔ တြန္းပို႔မႈ မခံရေလေအာင္ လူဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္အညီ ကိုယ္ပိုင္အသိဉာဏ္ႏွင့္ ကုိယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရိွဖို႔လိုပါသည္။ ယေန႔ ျမန္မာျပည္သူအမ်ားစုကို ေမးလုိက္ပါက ၉၀% ရာႏႈန္းဟာ နအဖ စစ္အုပ္စုကို မႏွစ္ၿမိဳ႕
သူေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုသိႏိုင္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ဘဲ မႀကိဳက္ၾကသူေတြ ဟုတ္ၾကပါရဲ့လားဟု ေမးရပါလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ နအဖ စစ္အုပ္စုကို ေ႐ွ ့ တန္းက မားမားမတ္မတ္ ရင္ဆိုင္တိိုက္ခိုက္မည္ ဟု ေႂကြးေၾကာ္ေနၾကသူမ်ားပင္ နအဖ ၏ စနစ္ဆိုးေတြကို လက္ေတြ႕က်င့္သံုးေနၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုသူူေတြဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ လူကိုသာမႀကိဳက္တာပါ၊ မူကိုေတာ႔့ ႀကိဳက္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ဒီလိုဆိုပါက နအဖစစ္အုပ္စုကို မေထာက္ခံဟု ဆိုေသာစကားသည္ အဘယ္ကဲ့သို႔ နားလည္ရပါမည္နည္း။ စနစ္ဆိုးကို လြန္ေျမာက္ဖို႔ဆိုလွ်င္ စနစ္ဆိုးကိုခ်မွတ္သူႏွင့္ မူကိုပါေတာ္လွန္ျပစ္ဖို႔လိုပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္းျပည္ကို ျခယ္လွယ္လာခဲ့့တဲ့ နအဖ စစ္အုပ္စုကို ေတာ္လွန္ဖို႔ဆိုလွ်င္ အဖိႏိွပ္ခံ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ညီၫြတ္ၾကဖို႔ရန္မွာ အထူးအေရးႀကီးေသာ အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းညီၫြတ္ေရးဆိုသည့္ စကားကို အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းက လက္မလြတ္တန္း အသံုးျပဳေနၾကတာကိုလည္း နားနဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ၾကားေနၾကရပါသည္။ ညီၫြတ္မွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည့္ ကိစၥတြင္ ညီၫြတ္ေရးဆိုသည့္ စကားမွ်ဟာ အဓိက ပန္းတိုင္မဟုတ္ပါ။ ညီၫြတ္ေရးလမ္းစဥ္အတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းမွသာလွ်င္ ကိစၥၿပီးေျမာက္ျခင္းဆိုသည့္ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္မည္ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း အဖြဲ႔အစည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထဲက လူအမ်ားစုဟာ ညီၫြတ္ေရးဆိုသည့္ စကားကို တြင္တြင္သံုးၿပီး ညီၫြတ္ေရးလမ္းစဥ္မ်ားမွ လမ္းေၾကာင္းလြဲေနၾကသည္တို႔ကို ေတြ႕ျမင္ေနၾကရမည္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ မေျပာပေလာက္သည့္ စြဲမက္စရာေလးေတြ ဆြဲေဆာင္ျဖားေယာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ရန္သူအစစ္ကိုျပစ္မွတ္ထား သူမ်ားမဟုတ္ဘဲ ရန္သူ၏ ျပစ္မွတ္ထဲ ေရာက္ေနၾကသူမ်ားသာျဖစ္သည္။ နအဖ စစ္အုပ္စုကို သားေကာင္အျဖစ္လိုက္ရင္းမွ မိမိက သားေကာင္ျဖစ္သြားၾကေလသည္။
တစ္ခ်ိန္က အလြန္တရာမွ စည္းလံုးညီၫြတ္ၿပီး စည္ပင္၀ေျပာခဲ့သည့့္ ေ၀သာလီ ျပည္ကို ဖ်က္ဆီးျပစ္ခဲ့တာကေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္က အဇာတသတ္ရဲ့ လူယံုေတာ္ႀကီး ၀ႆာကာရအမတ္ႀကီး၏ မိထုေဘဒ= အခ်င္းခ်င္းညီၫြတ္ေနသည္ကို စိတ္၀မ္းကြဲေစတတ္သည့္ နည္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းမိထုေဘဒနည္းကို ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ စစ္အာဏာရွင္တို႔ကလည္း လက္ေတြ႔က်င့္သံုးေနဆဲပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုနည္းတူစြာပင္ စစ္တပ္ကို ေတာ္လွန္လိုပါသည္ဆိုသည့္ သူမ်ားကလည္း မိမိတို႔ အဖိႏိွပ္ခံအခ်င္းခ်င္း ၄င္းလမ္းစဥ္အတိုင္း လိုက္ေနၾကျပန္ေလေေတာ့ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္း အဘယ္ကဲ့သို႔ေသာ ညီၫြတ္မႈမ်ိဳး ကိုရရိွၾကပါမည္နည္း။
ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္ တဦး စိတ္၀မ္းကြဲေစတတ္သည့္ အခ်က္တစ္ခုကေတာ့့ အတၱဳကၠံသန ဟုေခၚသည့္္ မိမိ သို႔မဟုတ္ မိမိအဖြဲ႔အစည္းကိိုသာ အေကာင္းျမင္တတ္ၿပီး ပရ၀မၻန ဟုေခၚသည့္ သူတစ္ပါး၏ အျပစ္အနာအဆာကိုအၿမဲ ရႈတတ္ ရႈပ္ခ်တတ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ “လူေတြဟာ လလိုဘ”ဲ ဟု အခ်ုိဳ႕့ပညာရွင္မ်ားက ေျပာဆိုေလ့ရွိသည္။ လဟာ ျမင္သာသည့္အျခမ္းကိုသာျပၿပီး ေမွာင္ေနသည့္ဘက္ျခမ္းကိုေတာ့ ၀ွက္ထားေလ့ရွိသည္။ လူတို႔၏ စရိုက္မွာလည္း မိမိ၏ေကာင္းကြက္ေလးကိုသာ ျပေလ့ ဂုဏ္ေရာင္ တင္ေလ့ရွိတတ္ၾကၿပီး မိမိ၏မေကာင္းမႈမ်ားၾကေတာ့ လွ်ိဳ၀ွက္ေလ့ရွိတတ္ၾကသည္။
တစ္ပါးသူ၏အျပစ္ကုိ အၿမဲ႐ွာေလ့႐ွိၿပီး မိမိဂုဏ္ကို အၿမဲထုတ္ေဖာ္္ေလ့႐ွိျခင္းမွာလည္း လူအဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ခ်ိန္ခြင္႐ွာမညီမွ်မႈကို ဖန္တီးေစသည္။ ယခုကဲ့သို႕ ညီၫြတ္ျခင္း၏ အႏၱရာယ္မ်ားျဖစ္သည့္ စိတ္ယုတ္မာမ်ားကို ဦးစြာေတာ္လွန္မွသာလွ်င္ ညီၫြတ္မႈကိုရမည္။ ညီၫြတ္မွသာလွ်င္ စစ္တပ္ သို႔မဟုတ္ စစ္တပ္၏ စနစ္ဆိုးတို႔ကို ေတာ္လွန္နိဳင္မည္ျဖစ္သည္၊
လူအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအတြင္း အျဖစ္မ်ားေလ့ရွိသည့္ စိတ္၀မ္းကြဲေစတတ္ေသာ ညီၫြတ္မႈကိုျပက္ျပားေစတတ္ေသာ အခ်ုက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ မစၦရိယ=သ၀န္တိုျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စာေပမ်ားတြင္ ၄င္းမစၦရိယကို ငါးမ်ိဳးခြဲျပေလ့့ရွိပါသည္။
(၁) အာ၀ါသမစၦရိယ- မိမိေနထိုု္င္ရာ အေဆာက္အံုးေတြမွာ သူတပါးေတြ သြားလာ ေနထိုင္တာကိုမႏွစ္ၿမိဳ့ျခင္း၊
(၂) ကုလမစၦရိယ- မိမိ၏အေပါင္းေဖာ္ ေဆြမ်ိဳးေတြကို တစ္ပါးသူေတြႏွင့္ ရင္းႏွီး အကၽြန္း၀င္မည္ကို မလိုလားျခင္း။
(၃) လာဘမစၦရိယ- ပစၥည္းဥစၥာ လာဘ္လာဘအေပၚမွာ တစ္ပါးသူႏွင့္ မဆက္စပ္ေစလိုုျခင္း။
(၄) ၀ဏၰမစၦရိယ- မိမိထက္ ရုပ္ရည္အဆင္းလွတာ မိမိထက္ ေကာင္းေသာဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ေက်ာ္ေဇာတာကို မလိုလားျခင္း။
(၅) ဓမၼမစၦရိယ- မိမိတတ္ထားသည့္ အတတ္ပညာ သိထားသည့္ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို တစ္ပါးသူေတြ မသိေစလိုျခင္း။
သူတစ္ပါး မသိေစျခင္သည္ကိုမွ သိျခင္တတ္သည္မွာ လူ၏ဓမၼတာပင္မဟုတ္ပါေလာ။ တခါတရံမွာ ၄င္းဓမၼမစၦရိယမွ မိထုေဘဒနည္းသို႔ ကူးေျပာင္းသြားတတ္ၿပီး စည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို ၿခိမ္ေျခာက္တတ္ေလသည္။
ကနဦးတြင္တင္ျပခဲ့သည့္ ၀ႆာကာရ အမတ္ႀကီးသည္ ေ၀သာလီျပည္မွ လိစၦ၀ီမင္းသားေလးမ်ားကို တစ္ေယာက္ခ်င္းေခၚၿပီး “မင္းအေဖ ေနေကာင္းလား ၊ ဒီေန႔ ဘာဟင္းနဲ႔စားခဲ့သလဲ ” စသည္ျဖင့္ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေခၚေမးေလ့ရွိပါသည္။ အျခားမင္းသားေလး တစ္ေယာက္ကျမင္သည့္အခါ “ဆရာက မင္းကို ဘာေတြေမးေနတာလဲ ” ဟု ေမးေတာ့ ၀ႆာကာရ အမတ္ႀကီး ေမးသည့္ အေမးအတိုင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားေသာ္လည္း မယံုႏိုင္ေတာ့ေျခ။ ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳးကို လူဘံုအလည္မွာ ေမးရင္လည္းရတာပါဘဲ ဆိုသည့္အသံမ်ိဳးေတြ ြျဖစ္လာပါေတာ့သည္။
အဆိုပါ အျပဳအမူႏွင့္ လူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည့္ျပႆနာမွာ အေသးအဖြဲပါဟု မဆိုႏိိုင္ပါေခ်၊ ကေလးအခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈလြဲၿပီး စိတ္၀မ္ကြဲၾကရာမွ စခဲ့သည့္ ျပႆနာမွာ မိဘမ်ားထံ ကူးစက္ၿပီး ေနာက္ဆံုး ေ၀သာလီျပည္ႀကီး ပ်က္စီးရသည္အထိ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ကိစၥမ်ိဳးကိုေဆာင္ရြက္ၾကသည္ျဖစ္ေစ လူအဖြဲ႕အစည္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ ကိစၥၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ညီၫြတ္ေရးသည္ အထူးအေရးႀကီးလွေပသည္။ ညီၫြတ္မွၿပီးေျမာက္မည့္ ကိစၥမ်ားတြင္ ညီၫြတ္ေရးဟု ေအာ္ေနကာမွ်ျဖင့္ ကိစၥေတြဟာမၿပီးေျမာက္ႏိုင္ဘဲ ညီၫြတ္ေရး၏ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္နာဖို႔အေရးႀကီးသည္။ ၄င္းညီၫြတ္ေရးလမ္းစဥ္ကို လိုက္ဖို႔ရန္ အထက္ေဖာ္ျပပါ အေျခခံ စိတ္ယုတ္မာမ်ားကို မိမိတို႔ကိုယ္တြင္းမွ ဦးစြာေတာ္လွန္ျပစ္္ဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ အဆိုပါစိတ္ဓာတ္ စိတ္ယုတ္မာမ်ားကို ပဌမေတာ္လွန္ႏိုင္မွ လူေဘာင္ လူအဖြဲ႕အစည္းႀကီးသည္ ညီၫြတ္မႈကို ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုလူေဘာင္ လူအဖြဲ႕အစည္း ညီၫြတ္ပါမွ ၾကာျမင့္စြာ အျမစ္တြယ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ စစ္တပ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးႀကီးကို ေတာ္လွန္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။

အ႐ွင္ဥကၠ႒ (MSMA)

ဖက္ဆစ္လက္သစ္မ်ားအတြက္

သန္း(၅၀)ေက်ာ္လူထုဟာ
ေရႊေရာင္အနာဂတ္အတြက္ ေမ်ွာ္လင့္ေနတာ
ေမာင္ ေမာင္ေခၚတုန္း ဗ်ာထူးဖုိ႔
ေအး ခ်မ္းစြာေမ်ွာ္လင့္ေနတာ
ေရႊေရာင္လႊမ္းတဲ့ တုိင္းျပည္ျဖစ္ဖုိ႔
မန္းမႈတ္လုိ႕ရရင္ မႈတ္ခ်င္ပါရဲ႕`

ျမင့္မားခဲ့တဲ့ျမန္မာျပည္
ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ဒုိ႕တစ္သက္
ေခြးဖက္ဆစ္လက္တဆုတ္စာ တစ္စုေၾကာင့္
စိတ္ရင္းေစတနာ အရုိးခံနဲ႕ဒုိ႕ျပည္သူနဲ႕ဒုိ႕ေနာင္ေတာ္ေတြ
ဓါတ္စာေကၽြးသလုိ စေတးေပးခဲ့ရတာ--
ျခင္းအတူတူပဲမုိ႔
တစ္ခြန္းထဲေသာစကားေျပာလုိက္မယ္
မင္းတုိ႔စစ္အာဏာရွင္လက္တဆုတ္စာ တစု
အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕ၾကနဲ႕။
ဒုိ႕ျပည္သူေတြ ဒဏ္ခတ္မယ္
သန္းေရႊအပါအ၀င္ ေနာက္လုိက္တစ္သုိက္
သတိသာထားေနၾကေပေတာ့။

....လူထုတရပ္လံုးအတြက္ စေတးခံ
အ ေကာင္း ဆံုး ေျမ ၾသ ဇာ(BM-1)