ျဗဟၼစိုရ္တရားႏွင့္ ယေန႔ျမန္မာျပည္

ယေန႔ျမန္မာျပည္သူေတြ ၾကားသိေနၾကရတဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားဆိုတာဟာ ျဗဟၼစရိယ ဆုိတဲ့ ပါဠိကေန ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဟၼ၀ိဟာရ တရားလို႔လည္း ေခၚပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ျဗဟၼာႀကီးေတြ က်င့္သံုးေနထိုင္တဲ့ တရား၊ တနည္းအားျဖင့္ ျဗဟၼာျပည္ကို တက္လွမ္းလုိသူေတြ အသံုးျပဳရမည့္ ေစာင္းတန္း ေလွကားေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ျဗဟၼစရိယတရား (၄) ပါးကိုပဲ သတၱ၀ါအားလံုးရဲ့ အေပၚမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ႐ွိတဲ့ အပၸမညာတရားလို႔လည္း ေခၚပါေသးတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျဗဟၼာလို႔ဆိုလိုက္ရင္ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ နတ္ျဗဟၼာေတြကိုသာ ေျပးၿပီး ျမင္္တတ္ၾကတာကေတာ့ ဓမၼတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူသားစင္စစ္ ျဖစ္လ်က္နဲ႔ ျဗဟၼာအမည္ရထိုက္သူေတြလည္း ႐ွိပါေသးတယ္။ အဲဒီသူေတြကေတာ့ မိဘႏွစ္ပါး ပါပဲ။ မိဘႏွစ္ပါးဟာ သားသမီးေတြရဲ့ အေပၚမွာ ျဗဟၼာစိုရ္တရားေတြ လႊမ္းၿခံဳေနတာျဖစ္လို႔ ျဗဟၼာလို႔ ေခၚဆိုႏိုင္တာပါ။ မိဘေတြဟာ သားသမီးနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ျဗဟၼစိုရ္ဓါတ္ အကိန္း၀ပ္ဆံုးသူေတြလို႔ဘဲ ဆိုရမွာပါ။ အဲဒီ ျဗဟၼစိုရ္ဓါတ္ ကိန္း၀ပ္ေနတဲ့ မိဘေတြကိုသာ မိဘစစ္ မိဘမွန္လို႔ ေခၚဆိုရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မိမိကိုယ္မိမိ မိဘ အမည္ခံေနသူေတြ႐ွိေနပါတယ္။ အဲဒီသူေတြကေတာ့ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ လက္႐ွိ စစ္အာဏာ႐ွင္ အစိုးရပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီစစ္အစိုးရမွာ မိဘအမည္ခံထုိက္တဲ့တရား၊ ျဗဟၼစိုရ္တရား တကယ္႐ွိပါသလားဆိုတာ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

တစ္ခါတုန္းက စားေရးသူဟာ တပ္မေတာ္ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ သူ႔ရဲ့တစ္ခ်ိန္က တပ္ထဲမွာ ဆရာႀကီးျဖစ္ခဲ့ဖူးသူထံ ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ေတာ့ (၈၀) ေက်ာ္အရြယ္မွာ႐ွိပါတယ္။ ယခုလက္႐ွိ နအဖ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို တပ္ထဲမွာ တစ္ခ်ိန္က ပညာသင္ေပးခဲ့ဘူးသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႔တာနဲ႔ အလႅာပသလႅာေျပာၾကားရင္း အတူပါလာတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းက သူ႔ဆရာ အဘိုးႀကီးကို အခုလိုစေျပာပါတယ္ "ဆရာရယ္ အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံေလာက္ ျဗဟၼစိုရ္တရား ကင္းမဲ့တဲ့ႏိုင္ငံ ဘယ္မွာမွ ႐ွိမယ္မထင္ပါဘူးဗ်ာ၊ လူေတြလည္း ဒုကၡမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳရင္ဆိုင္ေနၾကရတယ္" လို႔ေျပာေတာ့ အဖိုးႀကီးဟာ မ်က္ႏွာေတြ နီရဲလာၿပီး "ငါတို႔ႏိုင္ငံေလာက္ ျဗဟၼစိုရ္ တရား႐ွိတဲ့ႏိုင္ငံ မင္းဘယ္မွာျမင္ဖူးလဲ၊ အခုတိုင္းျပည္ဆင္းရဲေနတာဟာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က သူေတြေၾကာင့္" စသည္ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ငယ္က်ိဳးငယ္နာပါမက်န္ ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းကေတာ့ လက္႐ွိေတြ႔ၾကံဳေနရတဲ့ ပကတိအေျခအေနကို ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားဆိုတဲ့ အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းကင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ထင္ပါတယ္။ စာေရးသူဟာ တပည့္ဆရာႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုံေနတဲ့ၾကားထဲမွာ ဘာမွမေျပာပဲ နားေထာင္ေနရင္း ျဗဟၼစိုရ္တရား အ႐ွိဆံုးပါလို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ အဘိုးႀကီးရဲ့ ျဗဟၼစိုရ္ဓာတ္ ခန္းေျခာက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။

ခဏအၾကာမွာေတာ့ စားေရးသူနဲ႔ တပ္မေတာ္ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းတို႔ဟာ အဖိုးႀကီးအိမ္ကထြက္ခဲ့ၾကၿပီး အိမ္အျပန္လမ္း အေရာက္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္းက စာေရးသူကို အခုလိုေျပာပါတယ္ "ဆရာရဲ့သမီးေတြက မဂၤလာဒံု စစ္ေဆး႐ံုမွာ ဆရာ၀န္ေတြဆိုေတာ့ ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အခုလို စစ္အာဏာပိုင္ေတြဖက္က ကာကြယ္ေျပာတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္" လို႔ေျပာ ျပပါတယ္။ တကယ့္ေတာ့ အဲဒီအဘိုးႀကီးဟာ ျဗဟၼစိုရ္တရားဆိုတာကို ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္လိုက္တာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လုိ႔ ေၾကၿငာေနၾကတဲ့သူေတြ တကယ္ဘဲ ျဗဟၼစရိယ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ညီညြတ္ပါရဲ့လား ဆိုတာကို အဂၤါရပ္တစ္ခုခ်င္း ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ပဌမအဂၤါရပ္ကေတာ့ ေမတၱာပါပဲ၊ ေမတၱာဆိုတာဟာ ေဒါသရဲ့ဆန္႔က်င္ဘက္ အေဒါသျဖစ္ပါတယ္။ လူသားေတြရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကို ႏူးညံ့ေစႏိုင္တဲ့တရားပါ။ ကြဲျပားျခားနားလွတဲ့ ဘာသာ အယူ၀ါဒေတြထဲက တူညီတဲ့ တရားတခုကိုျပပါဆိုရင္ ေမတၱာလို႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူတန္းစား လူအလႊာမခြဲျခားဘဲ လူသားအားလံုးရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးကိုိလိုလားတဲ့ အပၸမညတရားတစ္ပါးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာဆိုတာဟာ ရာဂ တဏွာႏွင့္ ေရာေႏွာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းမဟုတ္သလို ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ိဳးေရး၊ အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာေရးညီအကို ေမာင္ႏွမစိတ္္ဓါတ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ိဳးေရး စတဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမ စိတ္ဓါတ္ဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးအယူ အဆတူသူ၊ လူမ်ိဳးတူသူတို႔ရဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမစိတ္ဓာတ္ျဖစ္လို႔ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာလို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး၊ က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာတရားဆိုတာဟာ အကန္႔သတ္မ႐ွိ သတၱ၀ါအားလံုးရဲ့အေပၚမွာ မိမိနဲ႔တန္းတူ အက်ိဳးခံစားေစလိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးကိုေျပာတာပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရရင္ သားတစ္ေယာက္တည္း႐ွိတဲ့ မိခင္ဟာ အဲဒီတစ္ဦးတည္းေသာ သားကို မိမိရဲ့အသက္နဲ႔ ထပ္တူခ်စ္တဲ့စိတ္မ်ိဳးပါပဲ။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ေမတၱာရဲ့ အဂၤါရပ္ေတြကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သူတို႔မိသားစု ေကာင္းစားေရးအတြက္ သူတို႔ဘက္က ရပ္တည္ေပးသူေတြအတြက္ကိုသာ ဦးစားေပးေနတဲ့ စစ္အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" ဆိုတဲ့စကားဟာ လက္ေတြ႔အေျခအေနနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ လက္ေတြ႔မက်တဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ႐ူးေနၾကသူမ်ားသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဒုတိယအဂၤါရပ္ကေတာ့ သက္႐ွိသတၱ၀ါအားလံုးရဲ့ အေပၚမွာ ရက္စက္ၾကမ္း ၾကဳတ္ျခင္း ဟိ”သနာတရားရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ သနားၾကင္နာျခင္း က႐ုဏာ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ က႐ုဏာဆိုတာဟာ ဆင္းရဲဒုကၡၾကံဳေတြ႔ေနၾကရတဲ့ သတၱ၀ါ အားလံုးရဲ့အေပၚမွာ သနားၾကင္နာမႈျဖစ္တာကို က႐ုဏာလို႔ေခၚတာပါ။ မိမိရဲ့ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀န္းစတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အုပ္စုေလးတစ္ခုရဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲေတြကိုသာ သနားၾကင္နာမႈျဖစ္တာမ်ိဳးကို က႐ုဏာအစစ္ရယ္လို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး။

ယခုလက္႐ွိအေျခအေနအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ နအဖ စစ္အုပ္စုနဲ႔ အေပါင္းပါ တစ္စုဟာ မိမိတို႔ရဲ့ကိုယ္ပိုင္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားေနသူေတြ ကို ဖမ္းဆီး အက်ဥ္းခ်ၿပီး လူမဆန္စြာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြနဲ႔ ျပဳမူဆက္ဆံေနတာေတြဟာ သနားက႐ုဏာကင္းမဲ့တဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း ဟိသနာတရားရဲ့ သေကၤတ ျပယုတ္ေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဘီလူးေတြရဲ့ လက္တြင္း က်ေရာက္ရမွာကို စုိးရိမ္လို႔ ေ႐ွာင္တိမ္းေနၾကရင္း လူမမယ္ ကေလးငယ္မိခင္ေတြရဲ့ သားသမီးေတြနဲ႔ ေကြကြင္းေနၾကရျခင္း ဒုကၡေ၀ဒနာေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေသာကအသံလႈိင္းေတြ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြနဲ႔ ေသကြဲ ႐ွင္ကြဲျဖစ္ေနၾကရာက ပြင့္ထြက္လာတဲ့ ပရိေဒ၀ အပူလႈိင္းလံုးသံေတြ ဘ၀ဂ္မွာညံေနတာေတြကို အၾကင္နာကင္းမဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားပိုင္႐ွင္ စစ္အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ မိသားစုအေပါင္းပါေတြက သူတို႔ကို ဘုရင္အျဖစ္ ဘိသိတ္သြန္းေလာင္းတဲ့ ေအာင္ေဇယ်တု ခ႐ုသင္းမႈတ္သံေတြလို႔မ်ား ထင္မွတ္ေနၾကေရာသလားပါဘဲ။ အခုလို ရက္စက္မႈသရဖူကို ဘုရင္စိတ္အ႐ူးထၿပီး ထီးျဖဴအျဖစ္ေဆာင္းထားသူေတြက မိဘအမည္ခံထားတာကေတာ့ ဘုရားေဟာဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြထဲက သူကေလးပါဆိုၿပီး လုယူတဲ့ ဘီလူးမရဲ့ ေဆြမ်ိဳးလက္က်န္ေတြလို႔ပင္ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။

တတိယေျမာက္ျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားကေတာ့ တစ္ပါးသူတိုးတက္ႀကီးပြါးတာ၊ ေအာင္ျမင္ေနတာေတြကို မနာလို မ႐ႈစိတ္ ဣႆာရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ မုဒိတာျဖစ္ပါတယ္။ မုဒိတာဆိုတာဟာ သူတစ္ပါးတိုးတက္ႀကီးပြါးတာ အျခံအရံ ေပါမ်ားတာစတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္တဲ့ စိတ္မ်ိဳးကိုေခၚတာ ပါ။ မိခင္တစ္ေယာက္က စကားေျပာတတ္စအရြယ္ မိမိရင္ေသြးငယ္ကေလးရဲ့ တီတီတာတာ စကားေျပာသံေလးေတြ၊ အတုျမင္ အတတ္သင္တတ္တဲ့ အမူအရာေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာ မုဒိတာစိတ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔ တူတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။

ဒါေပမယ့္ "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လို႔ေျပာေနတဲ့ စစ္အုပ္စုကေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမသြားရ၊ မပူးေပါင္းရစသည္ျဖင့္ ကန္႔သတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို မနာလို မ႐ႈစိတ္ေတြနဲ႔ ဘုရားတက္ဆုေတာင္းတာကိုေတာင္ပဲ အေႏွာင့္အယွက္ေပးေန ေလေတာ့ မုဒိတာစိတ္ကိန္း၀ပ္ဖို႔ဆိုတာ မဆိုထားနဲ႔ မုဒိတာရဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုပင္ နားလည္ပံုမေပၚပါဘူး၊ ေနာက္ဆံုး သူတစ္ပါး အလွဴဒါနကို သာဓုေခၚၿပီး မုဒိတာပြါးရမည့္အစား ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုပင္ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကလွဴတဲ့ အလွဴဒါနကို လက္မခံရဘူးစသည္ျဖင့္ ပိတ္ပင္ေနေလေတာ့ နအဖ စစ္အုပ္စု ေသရင္ သာဓုမေခၚႏိုင္တဲ့ မကၽြတ္္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ ၿပိတၱာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္မွာကေတာ့ အေသခ်ာပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ နအဖ စစ္အုပ္စုကို တိုက္တြန္းခ်င္တာကေတာ့ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ တကယ္လို႔သာဓုေခၚႏိုင္တဲ့ အဆင့္ကိုမ်ားရခဲ့ရင္ က်န္ရစ္တဲ့ မိသားစုကျပဳလုပ္တဲ့ အလွဴဒါနကို သာဓုေခၚႏိုင္ဖို႔ မေသခင္ကတည္းက မုဒိတာ စိတ္ ပြါးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားၾကဖို႔ပဲ။

စတုတၳေျမာက္ျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစရိယတရားကေတာ့ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစရိယျဖစ္ ပါတယ္။ အဲဒီ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစရိယတရားဟာ အင္မတန္အဆင့္အတန္းျမင့္ တဲ့ တရားပါ။ စိတ္ဓာတ္ေလ့က်င့္မႈ ၾကံ့ခိုင္မႈမ႐ိွိသူေတြအတြက္ေတာ့ ဥေပကၡာ စိတ္ကုိပြါးမ်ားဖို႔ဆိုတာ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ ယေန႔ လူအမ်ားစုေျပာဆိုေလ့႐ွိတဲ့ ေျပာဆိုဆံုးမတာကို နားမေထာင္လို႔ ဒီကေလးကို ဥေပကၡာျပဳထားလိုက္တယ္ ဆိုတာဟာ ေဒါသစိတ္ အေျခခံေနတာမို႔ ဥေပကၡာျဗဟၼစရိယလို႔ မေခၚႏိုင္ပါဘူး။ ဥေကၡာျဗဟၼစရိယဆိုတာဟာ ေကာင္းတဲ့ေလာကဓံ တရားေတြကို ခံစားရခ်ိန္မွာ လြန္ကဲစြာႏွက္သက္မႈမ႐ွိ၊ မေကာင္းတဲ့ ေလာကဓံတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္မွာ လည္း မေက်နပ္မႈ ေဒါသမျဖစ္ဘဲ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္နဲ႔ သင့္တင့္စြာႏွလံုး သြင္းၿပီးေတာ့ေနတာကို ဆိုလိုတာပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ေတာ့ သားသမီးေတြအရြယ္ ေရာက္လို႔ အိမ္ေထာင္ကိုယ္စီက်သြားၾကတဲ့အခါ မိဘေတြအေနနဲ႔ ေဒါသစိတ္နဲ႔ စြန္႔လႊတ္လိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ၊ သူတို႔အခ်ိန္တန္လို႔ ခြဲခြါသြားၾကတာပဲဆိုတဲ့ ေယာနိေသာမနသိကာရ အသင့္အတင့္ႏွလံုးသြင္းမႈ အေျခခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ ငါတို႔ရဲ့ ေကာင္းေၾကာင္းေတြကို ေရးမယ္၊ ငါတို႔လုပ္တာေတြကို ေထာက္ခံေျပာဆိုမယ္ဆိုရင္ အခြင့္အေရးပိုေပးလိုက္မယ္၊ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ ငါတို႔ကို ဆန္႔က်င္ေရးသားေျပာဆိုရင္ အတိုက္ခံလုပ္ရင္ေတာ့ ငါတို႔ရဲ့ ရန္သူဘဲလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ႀကီးေလးတဲ့ျပစ္ဒဏ္ေတြကုိ ခ်မွတ္မယ္၊ ရပိုင္ခြင့္ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ေတြကို ပိတ္ပင္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ယခုလက္႐ွိက်င့္သံုးေနတဲ့ အာဏာ႐ွင္စစ္အုပ္စုေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစရိယနဲ႔ လံုး၀ဆန္႔က်င္ေနတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ျမင္ၾကရမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ "တပ္မေတာ္သာ အမိ တပ္မေတာ္သာ အဖ" လို႔ႀကံဳး၀ါးေနတဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုရဲ့ မိဘဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာဟာ ဘယ္ျဗဟၼစရိယေပတံနဲ႔ တိုင္းတာမလဲဆိုတာကို ေမးရပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔ နအဖ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႔ ျဗဟၼစိုရ္တရား အေျခခံတဲ့ မိဘစိတ္႐ွိခဲ့ပါရင္ မိဘတိုင္းဟာ သားသမီးေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ ဘယ္သူနဲ႔မဆို ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးႏိုင္ၾကသလို တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ မည္သူနဲ႔မဆို စစ္မွန္တဲ့ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြး အေျဖ႐ွာမႈမ်ိဳးကို လုပ္ႏိုင္ရမွာေပါ့။ အခုေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ေရ႐ွည္အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖ႐ွာရမည့္အစား ႏိုင္ငံေရးသမား အမ်ားစုကို ျပန္ေပးဆြဲၿပီး သူတို႔အာဏာထိုင္ခံုျမဲေရးအတြက္ အာထုပ္ေနေလေတာ့ ျပည္သူလူထုႀကီးကေတာ့ နအဖဆိုတဲ့ ဒုကၡသံသရာထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္နဲ႔ ေနရဦးမယ့္ပံုပါဘဲ။

နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ့ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ျပည္သူအမ်ားစုအတြင္းမွာလည္း ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရၿပီး အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြ ေခါင္းပါးလာေနေတြကို ေတြ႔ေနၾကရပါတယ္။ နအဖစစ္အုပ္စုက ေထာက္ခံအသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ သေကၤတအမွတ္တံဆိတ္ ၀တ္စံုေလး ၀တ္လိုက္တာနဲ႔ပဲ အာဏာ႐ွင္စိတ္ေတြ၀င္လာၿပီး ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ႀကီးႏိုင္ ငယ္ညွင္းစနစ္မ်ိဳးေတြ ထြန္းကားလာေနတာေၾကာင့္ နအဖ စစ္အုပ္စု သက္တမ္း႐ွည္ေလ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ ႏွလံုးသားမွ ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြ ကင္းေပ်ာက္ေလ ျဖစ္ေနဦးမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ ျဗဟၼစိုရ္ တရားေတြသာ ကင္းေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အနာဂါတ္ဟာ မေတြး၀ံ့စရာပါ။

အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ တိုက္တြန္းျခင္တာကေတာ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားရဲ့ အဓိပၸါယ္ကို သိနားလည္ေအာင္လုပ္ၿပီး လက္ေတြ႔က်င့္သံုးၾကဖို႔နဲ႔ က်င့္သံုးတဲ့အတိုင္း ျဗဟၼစိုရ္ စိတ္ဓာတ္ေတြ လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ ကိန္း၀ပ္ၾကပါေစ ေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း ဒီေဆာင္းပါးကို ဤမွ်နဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ။


ျဗဟၼစိုရ္ဓာတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမၻာတည္ေစေသာ္၀္ . . . . . . . . ..

ေသာတုဇန ဘိကၡဳ